AkO.AkO.AkO
21 guns
Wednesday, November 30, 2011
Saturday, November 5, 2011
all about him him him him him.
akala ko talaga dati naka move on na ako. na nakalimutan ko na sya... na wala na talaga...pero nagkamali lang ako...
kailan lang tinext ko sya...tapos aun,...nagkatext kami...tpos napahinto ako at natawa nung sabihin nya to sakin..
"Sorry na nga ee, Dmeng sorry hahaha .. lam ko namang wla akong kwenta nun eh. Pero ikaw lang kaya minahal ko ng ganun. hahahahaha Di nga kita mapalitan oh."
Di ko talaga alam.hindi ko na sya nireplyan dun eh. nakakainis lang...parang goodtime lang...para trip lang..pero kahit iniisip ko un...still, syempre may part pa rin na gusto ko un marinig whatsoever. syempre dba...mahal ko pa nga rin..ewan ko ba kung bakit di ko sya makalimutan.
tapos kagabi...nagkwekwentuhan kami sa room..
then nagtanung tanung sila sa prof.
jerom: sir. e panu kung hindi makamoveon?
sabi ni sir... "kasi ang pagmomove on, mawawala rin yan sa tamang panahon. hindi naman kailangan madaliin yan.mawawala rin yan. kaya nga nakikipagbreak eh. kasi hindi kayo para isa't isa"
jeje: e sir bakit ung iba pinaglalaban?
sagot ni sir... "sus.ipaglalaban?kalokohan! kapag break na. break na. wga nyo ng balikan! kea nga kayo nagbreak eh.kasi pag naging kayo lang ulit, maaalala nyo lang ung nakaraan, kea magbrebreak lang din kayo ulit. kea nga sabi ko sa gf ko dati pag iniwan nya ko, di ko na sya babalikan.di ko na sya liligawan ulit."
sabi pa... "kailangan ba tlga masaktan pag nagbreak? kea nga nagbreak eh.kasi hindi sya ung tamang tao para sayo. kaya dapat hindi ka na masaktan. pati kasi pag nagbreak. dapat mutual. dapat pinaguusapan nyong dalawa. hindi naman kasi kailangang masayang ung pinagsamahan nyo eh. ayan ung problema ng karamihan eh. kung bakit may ilangan, di nagpapansinan, at nagiging strangers na. pero diba dapat hindi naman talaga ganun? anu un dahil porket nagbreak kayo wala na rin ung friendship? mali naman un."
-aun...nakinig naman ako..pero parang di ko rin naabsorb. :)))
kailan lang tinext ko sya...tapos aun,...nagkatext kami...tpos napahinto ako at natawa nung sabihin nya to sakin..
"Sorry na nga ee, Dmeng sorry hahaha .. lam ko namang wla akong kwenta nun eh. Pero ikaw lang kaya minahal ko ng ganun. hahahahaha Di nga kita mapalitan oh."
Di ko talaga alam.hindi ko na sya nireplyan dun eh. nakakainis lang...parang goodtime lang...para trip lang..pero kahit iniisip ko un...still, syempre may part pa rin na gusto ko un marinig whatsoever. syempre dba...mahal ko pa nga rin..ewan ko ba kung bakit di ko sya makalimutan.
tapos kagabi...nagkwekwentuhan kami sa room..
then nagtanung tanung sila sa prof.
jerom: sir. e panu kung hindi makamoveon?
sabi ni sir... "kasi ang pagmomove on, mawawala rin yan sa tamang panahon. hindi naman kailangan madaliin yan.mawawala rin yan. kaya nga nakikipagbreak eh. kasi hindi kayo para isa't isa"
jeje: e sir bakit ung iba pinaglalaban?
sagot ni sir... "sus.ipaglalaban?kalokohan! kapag break na. break na. wga nyo ng balikan! kea nga kayo nagbreak eh.kasi pag naging kayo lang ulit, maaalala nyo lang ung nakaraan, kea magbrebreak lang din kayo ulit. kea nga sabi ko sa gf ko dati pag iniwan nya ko, di ko na sya babalikan.di ko na sya liligawan ulit."
sabi pa... "kailangan ba tlga masaktan pag nagbreak? kea nga nagbreak eh.kasi hindi sya ung tamang tao para sayo. kaya dapat hindi ka na masaktan. pati kasi pag nagbreak. dapat mutual. dapat pinaguusapan nyong dalawa. hindi naman kasi kailangang masayang ung pinagsamahan nyo eh. ayan ung problema ng karamihan eh. kung bakit may ilangan, di nagpapansinan, at nagiging strangers na. pero diba dapat hindi naman talaga ganun? anu un dahil porket nagbreak kayo wala na rin ung friendship? mali naman un."
-aun...nakinig naman ako..pero parang di ko rin naabsorb. :)))
Sunday, September 4, 2011
Monday, August 15, 2011
Wednesday, August 3, 2011
andami kong tawa rito!
LOVE OR NOT
Sa bawat pagsubok na dumarating, sa mga problemang ating pinapasan. Mga bagay na patuloy na gumugulo ng ating isipan. Hamon na dulot ng mga pinili nating daan. Anu mang hirap ating kayanin. Wag sumuko , tandaan na ang Diyos ang laging nasa tabi mo.
Naiintindihan ko naman ang sitwasyon ko ngayon. Pero ang hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Sinusubukan kong maging masaya. Ginagawa ko ang lahat makalimot lang sa problema. Pero bakit sa tuwing pumapasok sya sa isip ko, sumasakit ng ganito ang puso ko.
Hindi ko alam kung bakit pa ko nasasaktan ng ganito. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na umibig ako. Mas minahal at pinahalagahan naman ako ng iba, ngunit bakit pagdating sa kanya nagmumukha akong tanga? Hindi ko alam kung anu ba ako para sa kanya, ngunit para sa akin sya lang talaga.
Mahirap kasi sa bawat araw na lumilipas, damdamin ko’y hindi kumukupas. Hindi ko alam kung meron na ba syang iba o baka naman may bagong sinisinta. Sa bawat minutong kami’y nag-uusap at magkasama, nagugulumihanan ako baka ako’y pampalipas oras lang nya.
Nais ko sanang sabihin na “ang sakit sakit na” ngunit baka naman ito’y isang tabi lang nya. Gusto kong sabihin na “Mahal na mahal pa rin kita” subalit baka baliwalain lang nya. Kung pwede lang sana lagi kaming magkasama at magkausap ngunit baka pag kasama nya ko sya’y naiinip lang.
Mga bagay na gusto kong mangyari, pag dating sa kanya’y di ko na mawari. Pusong mailap at matatag sa iba, lumalambot at nanghihina pagdating sa kanya. Magmahal man ako ng iba, sa dulo’y sya pa rin talaga. Hindi ko alam kung bakit, pero sobra na talaga ang sakit.
Hindi ko nga alam kung minahal nya talaga ako mula sa puso nya, pero ang alam ko mahal na mahal ko talaga sya. Pilitin ko mang limutin sya’y di ko magawa. Shit anu ba yan ang lakas ng tama ko sa kanya. Hindi ko alam kung anung nakita ko sa kanya at di ko sya malimutan ng tuluyan.
Mabait, makulit, masaya kasama, at palabiro. Ayon sya pag sa iba. Ngunit pag ako kasama nya nagiiba sya. Hindi ba tlaga sya masaya pag ako kasama nya? O masyado lang talaga akong sensitibo pagdating sa kanya?
Sa una’y sinulat ko to dahil gusto kong ilabas ang sakit ng nadarama ko. Ngunit habang tumatagal at patapos na ito, unti unting nababago ang tema ng sulat kong ito. Siguro nga sa kabila ng sakit nararamdaman ko ngayon, mas umiiral pa rin ang pagmamahal ko para sa taong iyon.
Alam kong tutol ang karamihan dahil sa kanyang mga kalokohan, pero ewan ko ba kung sadyang tanga ako o lubusan ko lang syang minamahal. Hindi ko man alam kung anu ang patutunguhan nitong kabaliwang to, pero sigurado ako sa isang bagay at un ay ang tunay at tapat na pagmamahal ko sa kanya.
Okay lang kahit ganito na lang kami habang buhay. Okay lang ganito kami mamumuhay. Ayos lang kung manatili kaming ganito sa tagal ng panahon. Basta wag lang syang mawawala dahil di ko na hahayaan yon. Hay... Buhay... Bakit sa dinami rami ng tao sa kanya pa? LOVE ba to? Bakit kelangan sumakit ng ganito?
--
di ko akalaing ginawa ko to noon!!! AN DAMI KONG TAWA RITO!! HAHAHHA!! =)))) :)))
Sa bawat pagsubok na dumarating, sa mga problemang ating pinapasan. Mga bagay na patuloy na gumugulo ng ating isipan. Hamon na dulot ng mga pinili nating daan. Anu mang hirap ating kayanin. Wag sumuko , tandaan na ang Diyos ang laging nasa tabi mo.
Naiintindihan ko naman ang sitwasyon ko ngayon. Pero ang hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Sinusubukan kong maging masaya. Ginagawa ko ang lahat makalimot lang sa problema. Pero bakit sa tuwing pumapasok sya sa isip ko, sumasakit ng ganito ang puso ko.
Hindi ko alam kung bakit pa ko nasasaktan ng ganito. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na umibig ako. Mas minahal at pinahalagahan naman ako ng iba, ngunit bakit pagdating sa kanya nagmumukha akong tanga? Hindi ko alam kung anu ba ako para sa kanya, ngunit para sa akin sya lang talaga.
Mahirap kasi sa bawat araw na lumilipas, damdamin ko’y hindi kumukupas. Hindi ko alam kung meron na ba syang iba o baka naman may bagong sinisinta. Sa bawat minutong kami’y nag-uusap at magkasama, nagugulumihanan ako baka ako’y pampalipas oras lang nya.
Nais ko sanang sabihin na “ang sakit sakit na” ngunit baka naman ito’y isang tabi lang nya. Gusto kong sabihin na “Mahal na mahal pa rin kita” subalit baka baliwalain lang nya. Kung pwede lang sana lagi kaming magkasama at magkausap ngunit baka pag kasama nya ko sya’y naiinip lang.
Mga bagay na gusto kong mangyari, pag dating sa kanya’y di ko na mawari. Pusong mailap at matatag sa iba, lumalambot at nanghihina pagdating sa kanya. Magmahal man ako ng iba, sa dulo’y sya pa rin talaga. Hindi ko alam kung bakit, pero sobra na talaga ang sakit.
Hindi ko nga alam kung minahal nya talaga ako mula sa puso nya, pero ang alam ko mahal na mahal ko talaga sya. Pilitin ko mang limutin sya’y di ko magawa. Shit anu ba yan ang lakas ng tama ko sa kanya. Hindi ko alam kung anung nakita ko sa kanya at di ko sya malimutan ng tuluyan.
Mabait, makulit, masaya kasama, at palabiro. Ayon sya pag sa iba. Ngunit pag ako kasama nya nagiiba sya. Hindi ba tlaga sya masaya pag ako kasama nya? O masyado lang talaga akong sensitibo pagdating sa kanya?
Sa una’y sinulat ko to dahil gusto kong ilabas ang sakit ng nadarama ko. Ngunit habang tumatagal at patapos na ito, unti unting nababago ang tema ng sulat kong ito. Siguro nga sa kabila ng sakit nararamdaman ko ngayon, mas umiiral pa rin ang pagmamahal ko para sa taong iyon.
Alam kong tutol ang karamihan dahil sa kanyang mga kalokohan, pero ewan ko ba kung sadyang tanga ako o lubusan ko lang syang minamahal. Hindi ko man alam kung anu ang patutunguhan nitong kabaliwang to, pero sigurado ako sa isang bagay at un ay ang tunay at tapat na pagmamahal ko sa kanya.
Okay lang kahit ganito na lang kami habang buhay. Okay lang ganito kami mamumuhay. Ayos lang kung manatili kaming ganito sa tagal ng panahon. Basta wag lang syang mawawala dahil di ko na hahayaan yon. Hay... Buhay... Bakit sa dinami rami ng tao sa kanya pa? LOVE ba to? Bakit kelangan sumakit ng ganito?
--
di ko akalaing ginawa ko to noon!!! AN DAMI KONG TAWA RITO!! HAHAHHA!! =)))) :)))
Monday, July 4, 2011
just for fun
My hell week starts...
We have quizzes on every subjects starting today until on Wednesday... GOOD LUCK naman.:)) 5majors in a row plus 1minor na nag.papa.feeling major.:))
anyway... so my day starts.:)
I slept around 12:30am...then woke up 4:30...then got to school at 6am... I just read some notes 'cause of the post test... don't know what happened... I only got 1 over 10... funny right?!?!?:)))
they even started a joke... whenever the class is noisy, One will always shout and says, "guys, tahimik nnaman oh, nag-aaral si Rachel."
then everyone will just laugh. even me of course. Really funny right?:))
--
ayoko na..di ko na kaya ang english.:))
peace out.
We have quizzes on every subjects starting today until on Wednesday... GOOD LUCK naman.:)) 5majors in a row plus 1minor na nag.papa.feeling major.:))
anyway... so my day starts.:)
I slept around 12:30am...then woke up 4:30...then got to school at 6am... I just read some notes 'cause of the post test... don't know what happened... I only got 1 over 10... funny right?!?!?:)))
they even started a joke... whenever the class is noisy, One will always shout and says, "guys, tahimik nnaman oh, nag-aaral si Rachel."
then everyone will just laugh. even me of course. Really funny right?:))
--
ayoko na..di ko na kaya ang english.:))
peace out.
Thursday, June 2, 2011
ACCEPTANCE. FORGIVE. FORGET.
dahil wala akong magawa ngayon...magpopost na lang ng kung anu-anu
well
dati kasi may mga nagtatanung sakin na...
"paano mag move on?"
...
dati ang dami ko pang sinasabi ..ganito ganyan...
kung anu anu..
sabi ko pa nga.. "hindi naman masasabi yan.malalaman mo na lang bigla sa sarili mo na wala na nga. na wala na ung dating feelings..." etc.
sabi pa... "minsan, sa tagal, akala mo hindi ka pa nakakamove on, pero sa totoo.wala na..nasanay ka na lang na ganun ung feeling."
diba magulo?
pero kaya pala magulo...kasi maski ako nuon hindi pa rin nakakamove on..
ung bang lagi kong sinasabing move on nako... pero sa isang banggit lang ng pangalan at isang text lang nya nanghihina na ko. na bumabalik lahat ng feelings.
ayun.kaya mali ako...maling mali. HAHA
kaya pala magulo ung feelings. :)
Pero ngayon, iba na ang lahat.
Kasi this time I'm proud to say na move on na ako. :)
ito seryoso na talaga... :)
ung wala na akong nafefeel para sa kanya. :)
siguro kasi nasanay na ako na wala sya.
nasanay na ako na hindi na kami nakakapagtext
nasanay na ako na friends lang talaga kami. ganun. :)
na tanggap ko na ang mga bagay. na hanggang dun na lang at di na ulit magiging kami. :)
ang cool no??? kahit ang tanggal kong narealize... HAHAHA...
kaya ngayon alam ko na...
pag may nagtanung na...
"PAANO MAG MOVE ON?"
ang tamang sagot ay...
"ACCEPTANCE"
.smile. :)
well
dati kasi may mga nagtatanung sakin na...
"paano mag move on?"
...
dati ang dami ko pang sinasabi ..ganito ganyan...
kung anu anu..
sabi ko pa nga.. "hindi naman masasabi yan.malalaman mo na lang bigla sa sarili mo na wala na nga. na wala na ung dating feelings..." etc.
sabi pa... "minsan, sa tagal, akala mo hindi ka pa nakakamove on, pero sa totoo.wala na..nasanay ka na lang na ganun ung feeling."
diba magulo?
pero kaya pala magulo...kasi maski ako nuon hindi pa rin nakakamove on..
ung bang lagi kong sinasabing move on nako... pero sa isang banggit lang ng pangalan at isang text lang nya nanghihina na ko. na bumabalik lahat ng feelings.
ayun.kaya mali ako...maling mali. HAHA
kaya pala magulo ung feelings. :)
Pero ngayon, iba na ang lahat.
Kasi this time I'm proud to say na move on na ako. :)
ito seryoso na talaga... :)
ung wala na akong nafefeel para sa kanya. :)
siguro kasi nasanay na ako na wala sya.
nasanay na ako na hindi na kami nakakapagtext
nasanay na ako na friends lang talaga kami. ganun. :)
na tanggap ko na ang mga bagay. na hanggang dun na lang at di na ulit magiging kami. :)
ang cool no??? kahit ang tanggal kong narealize... HAHAHA...
kaya ngayon alam ko na...
pag may nagtanung na...
"PAANO MAG MOVE ON?"
ang tamang sagot ay...
"ACCEPTANCE"
.smile. :)
Saturday, April 9, 2011
magulo eh
ito naman kasi eh...di ko alam kung banat ba to oh kung gusto na kong mamatay ni adam.. >.<
HAHA...ako na sumeseryoso sa mga ganitong bagay! aba malay ko ba!
kasi..may nilike syang wall picture sa fb...
tapos...
Rachel: Adam...wala na talagang magawa???:))
Adam: HAHA!. uo wala na talga :)) Rachel HAHA
Rachel: ang weird ng pagkakainsert Adam nung name ko!?:)) anyway...GALA!!!:))
Adam: HAHAHA!. tsaka na ang gala wala pang pera e. :)) LIBRE? okei sakin un . HAHA
Rachel: HAHAHA..road trip!pamasahe libre ko!tara!:)) joke
Adam: basta ako ung mag ddrive para diretsong langit punta natin.!! HAHAHA
Rachel: HAHAHAH!!!ayos ka ah!!!:)) dadamay mo pa ko !ang sweetsweet mo tlga sakin!! >.< mahal na mahal na mahal mo ko!! >.<
--
OH?!anu ba un?! amf...anyway..forget forget forget...erase erase erase! :))
HAHA...ako na sumeseryoso sa mga ganitong bagay! aba malay ko ba!
kasi..may nilike syang wall picture sa fb...
tapos...
Rachel: Adam...wala na talagang magawa???:))
Adam: HAHA!. uo wala na talga :)) Rachel HAHA
Rachel: ang weird ng pagkakainsert Adam nung name ko!?:)) anyway...GALA!!!:))
Adam: HAHAHA!. tsaka na ang gala wala pang pera e. :)) LIBRE? okei sakin un . HAHA
Rachel: HAHAHA..road trip!pamasahe libre ko!tara!:)) joke
Adam: basta ako ung mag ddrive para diretsong langit punta natin.!! HAHAHA
Rachel: HAHAHAH!!!ayos ka ah!!!:)) dadamay mo pa ko !ang sweetsweet mo tlga sakin!! >.< mahal na mahal na mahal mo ko!! >.<
--
OH?!anu ba un?! amf...anyway..forget forget forget...erase erase erase! :))
Thursday, March 31, 2011
First Time...
okay so napaka unforgettable ng March 31 2011.
okay ito kasi un... maraming mga bagay ang matagal ko ng ginagawa ngunit may mga bagay na umabot sa unang beses pa lang nangyari sa akin.
so un nga... una is ung Sharing... sharing ng feelings with the whole block. Alam ko na hindi iyon ung unang pagkakataong nagshare ako pero di ko ineexpect na ganun pala kalalalim ung mga dinadalang kalungkutan ng mga kaiibigan ko. Feeling ko nawalan ng kwenta lahat ng sakit at kalungkutan ko...
Then second ung Confrontation ...something like that. Na nagopen ka ng feelings mo for the others. obviously, ako umiyak. wala eh iyakin.
Then third is Development...development among the block...We improve and become ONE...
Then after the activities, ayon...nagswimming na sila which is di ako kasali kasi masama pakiramdam ko. Then ayon... INUMAN...
This is the most exciting part in 5AM in the morning. haha
We, Bea,Jerom,Kaye,Mich,Clinton,Ron,Kevin,Adam, at ako; ay naglaro ng SPIN THE BOTTLE... Sobrang saya...Na walang limitation at puro tawanan talaga at basaan ng yelo.
okay ito kasi un... maraming mga bagay ang matagal ko ng ginagawa ngunit may mga bagay na umabot sa unang beses pa lang nangyari sa akin.
so un nga... una is ung Sharing... sharing ng feelings with the whole block. Alam ko na hindi iyon ung unang pagkakataong nagshare ako pero di ko ineexpect na ganun pala kalalalim ung mga dinadalang kalungkutan ng mga kaiibigan ko. Feeling ko nawalan ng kwenta lahat ng sakit at kalungkutan ko...
Then second ung Confrontation ...something like that. Na nagopen ka ng feelings mo for the others. obviously, ako umiyak. wala eh iyakin.
Then third is Development...development among the block...We improve and become ONE...
Then after the activities, ayon...nagswimming na sila which is di ako kasali kasi masama pakiramdam ko. Then ayon... INUMAN...
This is the most exciting part in 5AM in the morning. haha
We, Bea,Jerom,Kaye,Mich,Clinton,Ron,Kevin,Adam, at ako; ay naglaro ng SPIN THE BOTTLE... Sobrang saya...Na walang limitation at puro tawanan talaga at basaan ng yelo.
Wednesday, March 23, 2011
Okay lang. :)
Sabi ko last time ayoko na.
Sabi ko last time wala na.
Di ko akalaing meron pa pala.
Well, this fast few days. Actually week na, ang dami dami kong poroblema.
Di ko akalaing magiging concern ang ilang taon. Pero ang dami talaga. Di ko nga expect ung iba eh. haiz. :(
Pero kahit papaano nagiging masaya ako sa simpleng ginagawa ng mga tao sa paligigd ko.
sila, Cj, Jobelle, Aaron, Adrian, Jeremiah,Jemaima, Michelle, Rochelle, Bea, Elaina, Jay, Jane, Angelica, Clinton, Kevin, Jen, at Emerson.
yan, sila... masaya ako lalo dahil concern ung mga mascian friends ko. >:D<
Gulat nga ko pati pala si em may concern.
Naaaliw ako kasi kahit di kami.. okay pa rin kami. ung nanjan pa rin para sa isa't isa.
ung nagkwekwento ako sa kanya. tapos paiyak na ko, pagtinggin ko sa kanya natatawa sya...sabi ko seryoso ako.akala nya nagbibiro ako. :))
tapos nun..nag walk out ako.. tapos di ko ine.expect na susundan nya ko. :( uhh.. :) parang.(ikaw ba yan!?) haha.
tapos ayon...super natouch ako kasi nung naiiyak na talaga ako, niyaya nya ko sa canteen para dun na lang ako pero ayoko.. tapos sabi nya.. "san ba kayo?" sabi ko.. "nandun kami sa gk nagro.room eh." tapos sabi nya... "sige samahan na lang kita doon."
sobrang natouch ako..kasi kahit alamng nyang bitter sa kanya ung block ko, ung baka paringgan lang sya ng sobra dun, willing pa rin syang samahan ako. And it makes me so happy... Na gumaan ung pakiramdam ko. gusto ko nga sana syang yakapin eh.kaso nakakahiya.pero aun.. sabi ko wag na lang.
Pero un...kahit may problema ako... at least masaya pa rin ang puso ko.
i mean hindi ako broken. Alam kong makakaya ko rin to. :) promise.magiging masaya ako. :)
>:D<
at dahil nga hindi naman ako broken kaya mas madali na to. :) <3
Di man kami, di ko na iniisip pa kung anu mang meron sa amin. Kung anu na ba talaga kami, ayoko kasing magexpect. :) Mas okay na ung ganito kami. :)
Mas maiigi na ung di ka nage. expect para di ako masaktan. Para kung may mangyari man, ikagugulat at ikatutuwa ko na lang. :)
Sabi ko last time wala na.
Di ko akalaing meron pa pala.
Well, this fast few days. Actually week na, ang dami dami kong poroblema.
Di ko akalaing magiging concern ang ilang taon. Pero ang dami talaga. Di ko nga expect ung iba eh. haiz. :(
Pero kahit papaano nagiging masaya ako sa simpleng ginagawa ng mga tao sa paligigd ko.
sila, Cj, Jobelle, Aaron, Adrian, Jeremiah,Jemaima, Michelle, Rochelle, Bea, Elaina, Jay, Jane, Angelica, Clinton, Kevin, Jen, at Emerson.
yan, sila... masaya ako lalo dahil concern ung mga mascian friends ko. >:D<
Gulat nga ko pati pala si em may concern.
Naaaliw ako kasi kahit di kami.. okay pa rin kami. ung nanjan pa rin para sa isa't isa.
ung nagkwekwento ako sa kanya. tapos paiyak na ko, pagtinggin ko sa kanya natatawa sya...sabi ko seryoso ako.akala nya nagbibiro ako. :))
tapos nun..nag walk out ako.. tapos di ko ine.expect na susundan nya ko. :( uhh.. :) parang.(ikaw ba yan!?) haha.
tapos ayon...super natouch ako kasi nung naiiyak na talaga ako, niyaya nya ko sa canteen para dun na lang ako pero ayoko.. tapos sabi nya.. "san ba kayo?" sabi ko.. "nandun kami sa gk nagro.room eh." tapos sabi nya... "sige samahan na lang kita doon."
sobrang natouch ako..kasi kahit alamng nyang bitter sa kanya ung block ko, ung baka paringgan lang sya ng sobra dun, willing pa rin syang samahan ako. And it makes me so happy... Na gumaan ung pakiramdam ko. gusto ko nga sana syang yakapin eh.kaso nakakahiya.pero aun.. sabi ko wag na lang.
Pero un...kahit may problema ako... at least masaya pa rin ang puso ko.
i mean hindi ako broken. Alam kong makakaya ko rin to. :) promise.magiging masaya ako. :)
>:D<
at dahil nga hindi naman ako broken kaya mas madali na to. :) <3
Di man kami, di ko na iniisip pa kung anu mang meron sa amin. Kung anu na ba talaga kami, ayoko kasing magexpect. :) Mas okay na ung ganito kami. :)
Mas maiigi na ung di ka nage. expect para di ako masaktan. Para kung may mangyari man, ikagugulat at ikatutuwa ko na lang. :)
Friday, March 18, 2011
weh? haha
Tanong: Hindi ka ba nagsasawa jan? paulit-ulit na lang yan ah.
Sagot: ahhh..hindi eh...kasi ako ung tipo ng tao na... the more i have it, the more i want it. Hindi kagaya nung iba na ... once they have it, they'll let it slip away.
---
wala lang.. :)
Sagot: ahhh..hindi eh...kasi ako ung tipo ng tao na... the more i have it, the more i want it. Hindi kagaya nung iba na ... once they have it, they'll let it slip away.
---
wala lang.. :)
Wednesday, March 16, 2011
pion080
nakakamiss nung 4th year.
ung mga activities na pinaglalaruan ko ;agi sa physics. :)
ung laging may ipapasa ...ung laging may gagawin. :)
sana ... sana may ganun pa rin.
meron pa kaso sa ibang year na. hindi na kagaya nung mga tanung dati. pero atleast meron pa rin...nakakamiss lang talaga...
nga pala... if you want to try, ito ung site. :)
http://pion080.webs.com/webbasedactivities.htm
ung mga activities na pinaglalaruan ko ;agi sa physics. :)
ung laging may ipapasa ...ung laging may gagawin. :)
sana ... sana may ganun pa rin.
meron pa kaso sa ibang year na. hindi na kagaya nung mga tanung dati. pero atleast meron pa rin...nakakamiss lang talaga...
nga pala... if you want to try, ito ung site. :)
http://pion080.webs.com/webbasedactivities.htm
Nagtatanung, Nag-iisip...
Paano kaya kung sabihin ko sa kanya lahat ng nadarama ko?
Paano kaya kung ilabas ko lahat ng saloobin ko?
Pano kung sabihin ko?
Pano kung iparating ko?
Pano kung ipahiwatig ko?
Anu kayang sasabihin nya?
May gagawin kaya sya?
Maayos pa ba kaya?
...
o mananatili na lang na umaasa at nangangarap na sagutin nya ang mga katanungan ko?
Pano kung baliwalain at saktan nanaman nya ko?
Iiyak ba ko? Mahihirapan ba ko?
Diba dapat handa ako? Pero anu kayang isasagot o sasabihin nya kung sabihin ko to...
"Anong pakiramadam ng makita mo akong parang tangang hindi makalimot sayo? Alam ko ayos tayo. Alam ko ang lugar ko. Pero Mahal pa rin kita. Nakikita ko kung nasaan ang lahat. Pero kahit anu man doon, hindi ko magawang ibalik at subukang isaayos."
Pano kung sa pagkakataong to maayos natin ang lahat? Pero paano kung hindi?
Ito na ba ang huli? Wala na ba talagang balikan? Wala na ba talagang kasunod? Wala na ba talaga? Wala ka na ba talagang nararamdaman?
...
Siguro nga't panahon na.
Panahon na upang kalimutan ko ang lahat.
Hindi man sa tuluyang kalimutan ka dahil alam kong hindi pwede un. Pero panahon na talaga siguro upang tanggapin ang lahat.
Tanggapin na wala ka na. Na hanggang dito na lang talaga. Na hindi mo na ako mahal.
Masakit mang isipin ngunit alam kong ito ang dapat at tamang gawin.
Maghintay ka lang....
makikita mo...
Magmamahal muli ako.
Hindi na sayo..
Ung hindi na kailangan itago, ikahiya, at ibaliwala.
Makikita mo...
Mahahanap ko rin ang tamang tao....
sa tamang oras...
Ung magbibigay ng oras lalo na kapag kailangan ko.
Ung ipagmamalaki ako't hindi ikahihiya.
Ung kaya akong ipaglaban.
Ung mamahalin ako ng tunay at tapat.
At ung hindi ako iiwan.
Paano kaya kung ilabas ko lahat ng saloobin ko?
Pano kung sabihin ko?
Pano kung iparating ko?
Pano kung ipahiwatig ko?
Anu kayang sasabihin nya?
May gagawin kaya sya?
Maayos pa ba kaya?
...
o mananatili na lang na umaasa at nangangarap na sagutin nya ang mga katanungan ko?
Pano kung baliwalain at saktan nanaman nya ko?
Iiyak ba ko? Mahihirapan ba ko?
Diba dapat handa ako? Pero anu kayang isasagot o sasabihin nya kung sabihin ko to...
"Anong pakiramadam ng makita mo akong parang tangang hindi makalimot sayo? Alam ko ayos tayo. Alam ko ang lugar ko. Pero Mahal pa rin kita. Nakikita ko kung nasaan ang lahat. Pero kahit anu man doon, hindi ko magawang ibalik at subukang isaayos."
Pano kung sa pagkakataong to maayos natin ang lahat? Pero paano kung hindi?
Ito na ba ang huli? Wala na ba talagang balikan? Wala na ba talagang kasunod? Wala na ba talaga? Wala ka na ba talagang nararamdaman?
...
Siguro nga't panahon na.
Panahon na upang kalimutan ko ang lahat.
Hindi man sa tuluyang kalimutan ka dahil alam kong hindi pwede un. Pero panahon na talaga siguro upang tanggapin ang lahat.
Tanggapin na wala ka na. Na hanggang dito na lang talaga. Na hindi mo na ako mahal.
Masakit mang isipin ngunit alam kong ito ang dapat at tamang gawin.
Maghintay ka lang....
makikita mo...
Magmamahal muli ako.
Hindi na sayo..
Ung hindi na kailangan itago, ikahiya, at ibaliwala.
Makikita mo...
Mahahanap ko rin ang tamang tao....
sa tamang oras...
Ung magbibigay ng oras lalo na kapag kailangan ko.
Ung ipagmamalaki ako't hindi ikahihiya.
Ung kaya akong ipaglaban.
Ung mamahalin ako ng tunay at tapat.
At ung hindi ako iiwan.
Anu itong nadarama?
habang nanunuod ako... nakarinig nanaman ako ng makabagbagang damdaming salita...
"Wala naman kasiyahan ang buhay ko. Sya ang kumukumpleto sa araw ko. Sya lang ang nagpapasaya sa akin. Masaya ako sa ngiti nya. Tuwing tinitignan ko ang mga mata nya, bumibilis talaga ang tibok ng puso ko. Hindi ko maintindihan pero hindi ko na rin inalam pa. Ang importante lang naman sakin, parati syang nanjan. Dahil pag wala sya, nakakaramdam ako ng labis na kalungkutan, sya lang tlga ang nagiisang taong nagpapasaya sakin ng sobra sobra. Sa kanya ko lang naramdaman to. Isa lang ang alam ko. Napakaimportante nya sa buhay ko. Sya lang ang gusto ko. Makita ko lang sya ok n ako. Pero umalis sya. At ngayon, ito nanaman. Hindi ko na kakayanin, pag umalis pa ulit sya.
....
Mas mabuti na to. Kapag umalis sya, hindi na siguro sya babalik. Kung ganun, hindi na nya kailangan umalis ulit. Mas mabuti na to. Mas okay na diba? "
Mga salitang binitawan ng isang taong labis na nagmamahal.
Nakakalungkot pakinggan, ang sarap sabihing... "Tama na! Tumigil ka na sa pagiging tanga! Imulat mo na ang mga mata mo!"
Pero sa huli, sadyang hindi natin madidiktahan ang pusong labis na nagmamahal ng tunay at tapat.
"Wala naman kasiyahan ang buhay ko. Sya ang kumukumpleto sa araw ko. Sya lang ang nagpapasaya sa akin. Masaya ako sa ngiti nya. Tuwing tinitignan ko ang mga mata nya, bumibilis talaga ang tibok ng puso ko. Hindi ko maintindihan pero hindi ko na rin inalam pa. Ang importante lang naman sakin, parati syang nanjan. Dahil pag wala sya, nakakaramdam ako ng labis na kalungkutan, sya lang tlga ang nagiisang taong nagpapasaya sakin ng sobra sobra. Sa kanya ko lang naramdaman to. Isa lang ang alam ko. Napakaimportante nya sa buhay ko. Sya lang ang gusto ko. Makita ko lang sya ok n ako. Pero umalis sya. At ngayon, ito nanaman. Hindi ko na kakayanin, pag umalis pa ulit sya.
....
Mas mabuti na to. Kapag umalis sya, hindi na siguro sya babalik. Kung ganun, hindi na nya kailangan umalis ulit. Mas mabuti na to. Mas okay na diba? "
Mga salitang binitawan ng isang taong labis na nagmamahal.
Nakakalungkot pakinggan, ang sarap sabihing... "Tama na! Tumigil ka na sa pagiging tanga! Imulat mo na ang mga mata mo!"
Pero sa huli, sadyang hindi natin madidiktahan ang pusong labis na nagmamahal ng tunay at tapat.
Monday, March 14, 2011
MISERABLE...
Alam mo ba ang pakiramdam ng may minamahal?
May minamahal ka na hindi mo alam kung anu ka ba sa kanya?
Hindi mo alam kong mahal ka rin ba nya at kung seryoso ba talaga sya sayo?
hindi lang un nakakalito eh... hindi lang din un masakit....
MISERABLE...
miserable talaga.
un bang kahit masakit, mas gugustuhin mo ng kasama mo sya kahit iba ung hinahanap nya kaysa naman ung wala na nga sya sa tabi mo hindi ka pa nya hinahanap.
sabi nga...
"Nasasaktan ako kapag nakikita ko ang taong un.
Miserable ako kapag narito, miserable ako pag wala sya rito. Miserable ako kapag nginingitian nya ako, misserable ako pag sa iba ngumingiti ang taong un. Miserable ako pag tinatawag nya ang pangalan ko, miserable ako pag hindi. Mas gusto kong nandirito sya. Magkukunwari na lang akong galit sa taong un kesa sa hindi ko sya nakikita dahil wala sya dito."
Minsan talaga sa sobrang bigat ng nararamdaman natin, sa sobrang sakit, nagagawa na tuloy nating magpanggap o magkuwari. Kasi, sa ganoong paraan, kahit papaano mababawasan at maiiwasan nating masakatan. Kesa naman ibigay mo at ipakita mo lahat ng tunay mong nadarama. Kahit papaano nababawasan sila ng proweba ng kahinaan natin. Kahit papaano, hindi nila malalaman at dagdagan pa ung sakit na dulot nila.Mas maiigi na rin siguro minsan na ganito. Para walang magbago.
Sabi nga diba....
"Some words are better left unsaid."
May minamahal ka na hindi mo alam kung anu ka ba sa kanya?
Hindi mo alam kong mahal ka rin ba nya at kung seryoso ba talaga sya sayo?
hindi lang un nakakalito eh... hindi lang din un masakit....
MISERABLE...
miserable talaga.
un bang kahit masakit, mas gugustuhin mo ng kasama mo sya kahit iba ung hinahanap nya kaysa naman ung wala na nga sya sa tabi mo hindi ka pa nya hinahanap.
sabi nga...
"Nasasaktan ako kapag nakikita ko ang taong un.
Miserable ako kapag narito, miserable ako pag wala sya rito. Miserable ako kapag nginingitian nya ako, misserable ako pag sa iba ngumingiti ang taong un. Miserable ako pag tinatawag nya ang pangalan ko, miserable ako pag hindi. Mas gusto kong nandirito sya. Magkukunwari na lang akong galit sa taong un kesa sa hindi ko sya nakikita dahil wala sya dito."
Minsan talaga sa sobrang bigat ng nararamdaman natin, sa sobrang sakit, nagagawa na tuloy nating magpanggap o magkuwari. Kasi, sa ganoong paraan, kahit papaano mababawasan at maiiwasan nating masakatan. Kesa naman ibigay mo at ipakita mo lahat ng tunay mong nadarama. Kahit papaano nababawasan sila ng proweba ng kahinaan natin. Kahit papaano, hindi nila malalaman at dagdagan pa ung sakit na dulot nila.Mas maiigi na rin siguro minsan na ganito. Para walang magbago.
Sabi nga diba....
"Some words are better left unsaid."
Kung kailan nawala, dun pa minahal?
Pano kung minahal ka ng isang tao ng sobra sobra?
Paano kung lahat na lang ng bagay naibigay nya sa iyo dahil sa labis na pagmamahal?
Pano kung lahat ng sakit at kalungkutan ay nagagawa nyang kalimutan wag ka lang mawala?
Un bang masilayan ka lang masaya na sya? Un bang kahit alam nyang wala ka naman talagang pagmamahal sa kanya at ginagamit mo lang sya, ay nagagawa nyang magpakatanga makapiling ka lang?
....
Pero paano kung ang pagmamahal nyang to para sayo ay mawala? paano kung sya na mismo ang mawawala?
Masasaktan ka ba?
May papatak kayang luha sa mga mata mo?
Lalo na kung malaman mong ang pagmamahal nyang binigay sayo ay wala ng makakatumbas at makakahigit pa?
Un bang dun mo lang mapagtatanto na minahal mo rin pala sya. Kaso di mo lang napansin dahil alam mong nanjan lang sya. Ung hindi ka nya iiwan gaya ng pangako nya. Ung hindi ka pababayaan kaylanman.
Pero anu pang magagawa mo kung wala na nga sya?
Anu kayang magiging reaksyon mo kung mababasa mo ang huling sulat nya sa kanyang talaarawan na...
"Kahit alam kong niloloko nya ako, eto ako... nagpapakatanga. Mas gugustuhin ko ng ganito kaysa wala sya. Hindi ko kasi kakayaning ipagpatuloy pa ang buhay ko kung mawawala rin naman sya."
Paano kung lahat na lang ng bagay naibigay nya sa iyo dahil sa labis na pagmamahal?
Pano kung lahat ng sakit at kalungkutan ay nagagawa nyang kalimutan wag ka lang mawala?
Un bang masilayan ka lang masaya na sya? Un bang kahit alam nyang wala ka naman talagang pagmamahal sa kanya at ginagamit mo lang sya, ay nagagawa nyang magpakatanga makapiling ka lang?
....
Pero paano kung ang pagmamahal nyang to para sayo ay mawala? paano kung sya na mismo ang mawawala?
Masasaktan ka ba?
May papatak kayang luha sa mga mata mo?
Lalo na kung malaman mong ang pagmamahal nyang binigay sayo ay wala ng makakatumbas at makakahigit pa?
Un bang dun mo lang mapagtatanto na minahal mo rin pala sya. Kaso di mo lang napansin dahil alam mong nanjan lang sya. Ung hindi ka nya iiwan gaya ng pangako nya. Ung hindi ka pababayaan kaylanman.
Pero anu pang magagawa mo kung wala na nga sya?
Anu kayang magiging reaksyon mo kung mababasa mo ang huling sulat nya sa kanyang talaarawan na...
"Kahit alam kong niloloko nya ako, eto ako... nagpapakatanga. Mas gugustuhin ko ng ganito kaysa wala sya. Hindi ko kasi kakayaning ipagpatuloy pa ang buhay ko kung mawawala rin naman sya."
pilitin mang itanggi, ikaw pa rin
Pano kung iisa ang mahal mo at ng kaibigan mo? Magagawa mo bang magparaya para sa kanya?
Pero paano kung ikaw ang mahal ng lalaking pareho nyong minamahal? May magagawa ka pa ba kahit ikaw mismo ay sobrang ng nasasaktan?
Paano kung ikaw na mismo ang nagparaya. Pero kahit na ganun, ikaw pa rin talaga ang gusto ng lalaking un?
Ikaw: Sabi mo hindi mo sya sasaktan? Akala ko ba aalagaan mo sya? Pero bakit mo ginawa un? anu ba talaga ang gusto mong mangyayari?
Ano na lang ang isasagot mo kung sasabihin nya sayong...
"Ang gusto ko ay AKO.... Ako at IKAW. Mawala na sa akin ang lahat wag lang ikaw. Magagawa kong talikuran at kalimutan ang lahat, wag ka lang mawala."
Pero paano kung ikaw ang mahal ng lalaking pareho nyong minamahal? May magagawa ka pa ba kahit ikaw mismo ay sobrang ng nasasaktan?
Paano kung ikaw na mismo ang nagparaya. Pero kahit na ganun, ikaw pa rin talaga ang gusto ng lalaking un?
Ikaw: Sabi mo hindi mo sya sasaktan? Akala ko ba aalagaan mo sya? Pero bakit mo ginawa un? anu ba talaga ang gusto mong mangyayari?
Ano na lang ang isasagot mo kung sasabihin nya sayong...
"Ang gusto ko ay AKO.... Ako at IKAW. Mawala na sa akin ang lahat wag lang ikaw. Magagawa kong talikuran at kalimutan ang lahat, wag ka lang mawala."
Kahit sobrang sakit, ikaw pa rin ang hinahanap ng puso.
habang nanunuod ako ng Cinderella's Sister, di ko maiwasang maiyak sa mga eksena...
oo...nakakarelate ako. Hindi naman masyado pero nakakaiyak kasi talaga. pakiramdam ko masakit talaga kung sa akin mangyayari un.
Halimbawa na lang kung sasabihin sayo ng taong mahal mo na...
"Alam kong mahal mo ako. Pero hindi ko matatanggap ang pagmamahal mo."
at kung tatanungin mo kung dahil ba un sa kaibigan o kapatid mo, at sabihin nyang... "hindi to dahil sa kanya"
at kung magulat ka, dahil alam mong sya ang mahal ng taong mahal mo...sunod mong tanung ay... "so ibig sabihin ba nito tatangihan mo rin sya?"
ang pinakamasakit na sabihin nya ay... "Hindi.... dahil ako ang tinanggihan nya."
sobrang sakit nun sa parehong side...pero mas masakit un dun sa babaeng nagmamahal sa lalaking un na may mahal ng iba.Dahil kung iisipin, kung di sya tinanggihan nung babae, ibig sabihin magiging sila. Pano naman ung babaeng umaasa dun sa lalaki diba? :(
sabi nga nung babae dun sa lalaking nakasakit ng damdamin nya ilang araw lang ang nakalipas...
"Huwag mo akong kausapin ng ganyan. Na para bang ang bait mo sakin. Maguguluhan lang ako kung tratratuhin mo ako ng maayos. Matapos mo akong itulak sa bangin at hayaan akong mahulog at masaktan."
oo...nakakarelate ako. Hindi naman masyado pero nakakaiyak kasi talaga. pakiramdam ko masakit talaga kung sa akin mangyayari un.
Halimbawa na lang kung sasabihin sayo ng taong mahal mo na...
"Alam kong mahal mo ako. Pero hindi ko matatanggap ang pagmamahal mo."
at kung tatanungin mo kung dahil ba un sa kaibigan o kapatid mo, at sabihin nyang... "hindi to dahil sa kanya"
at kung magulat ka, dahil alam mong sya ang mahal ng taong mahal mo...sunod mong tanung ay... "so ibig sabihin ba nito tatangihan mo rin sya?"
ang pinakamasakit na sabihin nya ay... "Hindi.... dahil ako ang tinanggihan nya."
sobrang sakit nun sa parehong side...pero mas masakit un dun sa babaeng nagmamahal sa lalaking un na may mahal ng iba.Dahil kung iisipin, kung di sya tinanggihan nung babae, ibig sabihin magiging sila. Pano naman ung babaeng umaasa dun sa lalaki diba? :(
sabi nga nung babae dun sa lalaking nakasakit ng damdamin nya ilang araw lang ang nakalipas...
"Huwag mo akong kausapin ng ganyan. Na para bang ang bait mo sakin. Maguguluhan lang ako kung tratratuhin mo ako ng maayos. Matapos mo akong itulak sa bangin at hayaan akong mahulog at masaktan."
Tuesday, March 8, 2011
adam ulit... :)
kanikanina lang.. :) :">
sa classroom...
adam: REYNA! tara alis na tayo!
lester: anu? Reyna? ginagaya mo si rachel ah!
ako: ha? anu??bakit? anu sabi?? narinig ko pangalan ko.
lester: kasi si adam tinawag akong reyna..eh ikaw lang tumatawag sakin nun eh..
ako: ay...gaya gaya!tsk..anu ba yan..
(biglang napasmile si adam. )
lester: bakit anu mo ba yan?asawa mo?!?!
adam: (napangiti...) malapit na... :)
--
shit!:)) >
kinikilig?!?!landi!?:))
panu ba naman kasi...si ADAM!:)))
last time..nagawa kami ng thesis...
ako: anu sa tagalog ung single?
adam: single? diba in a relationship ka? lagay mo in a relationship with em.
ako: ha?? ilalagay ko kasi in a relationship with adam eh. :">
(sabay tawa mga nakarinig)
adam: (napangiti...) chel naman eh! sabi ko diba secret lang!?
ako: shit!!oonga pala!sorry!shet!
=)))
Saturday, March 5, 2011
oh my gosh!:))
I never knew reminiscing is fun... :))
I just did notice that i still do have this "blogger" :))
and i really can't believe that i posted things like that... :))
"nakakahiya pero nakakatawa".
true...i know i'm crazy but i didn't know how crazy i was in loving a guy like him.. :))
"buti na lang tapos na.buti na lang wala na"
=)) yeah..really funny...
i really can't believe i wrote that stuffs. :))
Subscribe to:
Posts (Atom)