AkO.AkO.AkO

AkO.AkO.AkO
rachel :)

21 guns

Thursday, March 31, 2011

First Time...

okay so napaka unforgettable ng March 31 2011.

okay ito kasi un... maraming mga bagay ang matagal ko ng ginagawa ngunit may mga bagay na umabot sa unang beses pa lang nangyari sa akin.

so un nga... una is ung Sharing... sharing ng feelings with the whole block. Alam ko na hindi iyon ung unang pagkakataong nagshare ako pero di ko ineexpect na ganun pala kalalalim ung mga dinadalang kalungkutan ng mga kaiibigan ko. Feeling ko nawalan ng kwenta lahat ng sakit at kalungkutan ko...

Then second ung Confrontation ...something like that. Na nagopen ka ng feelings mo for the others. obviously, ako umiyak. wala eh iyakin.

Then third is Development...development among the block...We improve and become ONE...

Then after the activities, ayon...nagswimming na sila which is di ako kasali kasi masama pakiramdam ko. Then ayon... INUMAN...

This is the most exciting part in 5AM in the morning. haha

We, Bea,Jerom,Kaye,Mich,Clinton,Ron,Kevin,Adam, at ako; ay naglaro ng SPIN THE BOTTLE... Sobrang saya...Na walang limitation at puro tawanan talaga at basaan ng yelo.


Wednesday, March 23, 2011

Okay lang. :)

Sabi ko last time ayoko na.
Sabi ko last time wala na.

Di ko akalaing meron pa pala.

Well, this fast few days. Actually week na, ang dami dami kong poroblema.
Di ko akalaing magiging concern ang ilang taon. Pero ang dami talaga. Di ko nga expect ung iba eh. haiz. :(

Pero kahit papaano nagiging masaya ako sa simpleng ginagawa ng mga tao sa paligigd ko.

sila, Cj, Jobelle, Aaron, Adrian, Jeremiah,Jemaima, Michelle, Rochelle, Bea, Elaina, Jay, Jane, Angelica, Clinton, Kevin, Jen, at Emerson.


yan, sila... masaya ako lalo dahil concern ung mga mascian friends ko. >:D<
Gulat nga ko pati pala si em may concern.

Naaaliw ako kasi kahit di kami.. okay pa rin kami. ung nanjan pa rin para sa isa't isa.

ung nagkwekwento ako sa kanya. tapos paiyak na ko, pagtinggin ko sa kanya natatawa sya...sabi ko seryoso ako.akala nya nagbibiro ako. :))

tapos nun..nag walk out ako.. tapos di ko ine.expect na susundan nya ko. :( uhh.. :) parang.(ikaw ba yan!?) haha.

tapos ayon...super natouch ako kasi nung naiiyak na talaga ako, niyaya nya ko sa canteen para dun na lang ako pero ayoko.. tapos sabi nya.. "san ba kayo?" sabi ko.. "nandun kami sa gk nagro.room eh." tapos sabi nya... "sige samahan na lang kita doon."

sobrang natouch ako..kasi kahit alamng nyang bitter sa kanya ung block ko, ung baka paringgan lang sya ng sobra dun, willing pa rin syang samahan ako. And it makes me so happy... Na gumaan ung pakiramdam ko. gusto ko nga sana syang yakapin eh.kaso nakakahiya.pero aun.. sabi ko wag na lang.


Pero un...kahit may problema ako... at least masaya pa rin ang puso ko.

i mean hindi ako broken. Alam kong makakaya ko rin to. :) promise.magiging masaya ako. :)

>:D<
at dahil nga hindi naman ako broken kaya mas madali na to. :) <3

Di man kami, di ko na iniisip pa kung anu mang meron sa amin. Kung anu na ba talaga kami, ayoko kasing magexpect. :) Mas okay na ung ganito kami. :)


Mas maiigi na ung di ka nage. expect para di ako masaktan. Para kung may mangyari man, ikagugulat at ikatutuwa ko na lang. :)

Friday, March 18, 2011

weh? haha

Tanong: Hindi ka ba nagsasawa jan? paulit-ulit na lang yan ah.



Sagot: ahhh..hindi eh...kasi ako ung tipo ng tao na... the more i have it, the more i want it. Hindi kagaya nung iba na ... once they have it, they'll let it slip away.


---

wala lang.. :)

Wednesday, March 16, 2011

pion080

nakakamiss nung 4th year.

ung mga activities na pinaglalaruan ko ;agi sa physics. :)

ung laging may ipapasa ...ung laging may gagawin. :)

sana ... sana may ganun pa rin.

meron pa kaso sa ibang year na. hindi na kagaya nung mga tanung dati. pero atleast meron pa rin...nakakamiss lang talaga...

nga pala... if you want to try, ito ung site. :)

http://pion080.webs.com/webbasedactivities.htm

Nagtatanung, Nag-iisip...

Paano kaya kung sabihin ko sa kanya lahat ng nadarama ko?

Paano kaya kung ilabas ko lahat ng saloobin ko?

Pano kung sabihin ko?

Pano kung iparating ko?

Pano kung ipahiwatig ko?


Anu kayang sasabihin nya?

May gagawin kaya sya?

Maayos pa ba kaya?


...

o mananatili na lang na umaasa at nangangarap na sagutin nya ang mga katanungan ko?

Pano kung baliwalain at saktan nanaman nya ko?

Iiyak ba ko? Mahihirapan ba ko?

Diba dapat handa ako? Pero anu kayang isasagot o sasabihin nya kung sabihin ko to...

"Anong pakiramadam ng makita mo akong parang tangang hindi makalimot sayo? Alam ko ayos tayo. Alam ko ang lugar ko. Pero Mahal pa rin kita. Nakikita ko kung nasaan ang lahat. Pero kahit anu man doon, hindi ko magawang ibalik at subukang isaayos."

Pano kung sa pagkakataong to maayos natin ang lahat? Pero paano kung hindi?

Ito na ba ang huli? Wala na ba talagang balikan? Wala na ba talagang kasunod? Wala na ba talaga? Wala ka na ba talagang nararamdaman?

...

Siguro nga't panahon na.

Panahon na upang kalimutan ko ang lahat.

Hindi man sa tuluyang kalimutan ka dahil alam kong hindi pwede un. Pero panahon na talaga siguro upang tanggapin ang lahat.


Tanggapin na wala ka na. Na hanggang dito na lang talaga. Na hindi mo na ako mahal.

Masakit mang isipin ngunit alam kong ito ang dapat at tamang gawin.


Maghintay ka lang....

makikita mo...


Magmamahal muli ako.

Hindi na sayo..

Ung hindi na kailangan itago, ikahiya, at ibaliwala.

Makikita mo...

Mahahanap ko rin ang tamang tao....


sa tamang oras...

Ung magbibigay ng oras lalo na kapag kailangan ko.

Ung ipagmamalaki ako't hindi ikahihiya.

Ung kaya akong ipaglaban.

Ung mamahalin ako ng tunay at tapat.

At ung hindi ako iiwan.

Anu itong nadarama?

habang nanunuod ako... nakarinig nanaman ako ng makabagbagang damdaming salita...


"Wala naman kasiyahan ang buhay ko. Sya ang kumukumpleto sa araw ko. Sya lang ang nagpapasaya sa akin. Masaya ako sa ngiti nya. Tuwing tinitignan ko ang mga mata nya, bumibilis talaga ang tibok ng puso ko. Hindi ko maintindihan pero hindi ko na rin inalam pa. Ang importante lang naman sakin, parati syang nanjan. Dahil pag wala sya, nakakaramdam ako ng labis na kalungkutan, sya lang tlga ang nagiisang taong nagpapasaya sakin ng sobra sobra. Sa kanya ko lang naramdaman to. Isa lang ang alam ko. Napakaimportante nya sa buhay ko. Sya lang ang gusto ko. Makita ko lang sya ok n ako. Pero umalis sya. At ngayon, ito nanaman. Hindi ko na kakayanin, pag umalis pa ulit sya.

....

Mas mabuti na to. Kapag umalis sya, hindi na siguro sya babalik. Kung ganun, hindi na nya kailangan umalis ulit. Mas mabuti na to. Mas okay na diba?
"

Mga salitang binitawan ng isang taong labis na nagmamahal.

Nakakalungkot pakinggan, ang sarap sabihing... "Tama na! Tumigil ka na sa pagiging tanga! Imulat mo na ang mga mata mo!"

Pero sa huli, sadyang hindi natin madidiktahan ang pusong labis na nagmamahal ng tunay at tapat.

Monday, March 14, 2011

MISERABLE...

Alam mo ba ang pakiramdam ng may minamahal?
May minamahal ka na hindi mo alam kung anu ka ba sa kanya?
Hindi mo alam kong mahal ka rin ba nya at kung seryoso ba talaga sya sayo?

hindi lang un nakakalito eh... hindi lang din un masakit....


MISERABLE...

miserable talaga.

un bang kahit masakit, mas gugustuhin mo ng kasama mo sya kahit iba ung hinahanap nya kaysa naman ung wala na nga sya sa tabi mo hindi ka pa nya hinahanap.


sabi nga...


"Nasasaktan ako kapag nakikita ko ang taong un.
Miserable ako kapag narito, miserable ako pag wala sya rito. Miserable ako kapag nginingitian nya ako, misserable ako pag sa iba ngumingiti ang taong un. Miserable ako pag tinatawag nya ang pangalan ko, miserable ako pag hindi. Mas gusto kong nandirito sya. Magkukunwari na lang akong galit sa taong un kesa sa hindi ko sya nakikita dahil wala sya dito.
"


Minsan talaga sa sobrang bigat ng nararamdaman natin, sa sobrang sakit, nagagawa na tuloy nating magpanggap o magkuwari. Kasi, sa ganoong paraan, kahit papaano mababawasan at maiiwasan nating masakatan. Kesa naman ibigay mo at ipakita mo lahat ng tunay mong nadarama. Kahit papaano nababawasan sila ng proweba ng kahinaan natin. Kahit papaano, hindi nila malalaman at dagdagan pa ung sakit na dulot nila.Mas maiigi na rin siguro minsan na ganito. Para walang magbago.

Sabi nga diba....

"Some words are better left unsaid."

Kung kailan nawala, dun pa minahal?

Pano kung minahal ka ng isang tao ng sobra sobra?

Paano kung lahat na lang ng bagay naibigay nya sa iyo dahil sa labis na pagmamahal?

Pano kung lahat ng sakit at kalungkutan ay nagagawa nyang kalimutan wag ka lang mawala?

Un bang masilayan ka lang masaya na sya? Un bang kahit alam nyang wala ka naman talagang pagmamahal sa kanya at ginagamit mo lang sya, ay nagagawa nyang magpakatanga makapiling ka lang?

....

Pero paano kung ang pagmamahal nyang to para sayo ay mawala? paano kung sya na mismo ang mawawala?


Masasaktan ka ba?
May papatak kayang luha sa mga mata mo?


Lalo na kung malaman mong ang pagmamahal nyang binigay sayo ay wala ng makakatumbas at makakahigit pa?

Un bang dun mo lang mapagtatanto na minahal mo rin pala sya. Kaso di mo lang napansin dahil alam mong nanjan lang sya. Ung hindi ka nya iiwan gaya ng pangako nya. Ung hindi ka pababayaan kaylanman.

Pero anu pang magagawa mo kung wala na nga sya?

Anu kayang magiging reaksyon mo kung mababasa mo ang huling sulat nya sa kanyang talaarawan na...


"Kahit alam kong niloloko nya ako, eto ako... nagpapakatanga. Mas gugustuhin ko ng ganito kaysa wala sya. Hindi ko kasi kakayaning ipagpatuloy pa ang buhay ko kung mawawala rin naman sya."

pilitin mang itanggi, ikaw pa rin

Pano kung iisa ang mahal mo at ng kaibigan mo? Magagawa mo bang magparaya para sa kanya?



Pero paano kung ikaw ang mahal ng lalaking pareho nyong minamahal? May magagawa ka pa ba kahit ikaw mismo ay sobrang ng nasasaktan?



Paano kung ikaw na mismo ang nagparaya. Pero kahit na ganun, ikaw pa rin talaga ang gusto ng lalaking un?

Ikaw: Sabi mo hindi mo sya sasaktan? Akala ko ba aalagaan mo sya? Pero bakit mo ginawa un? anu ba talaga ang gusto mong mangyayari?


Ano na lang ang isasagot mo kung sasabihin nya sayong...


"Ang gusto ko ay AKO.... Ako at IKAW. Mawala na sa akin ang lahat wag lang ikaw. Magagawa kong talikuran at kalimutan ang lahat, wag ka lang mawala."

Kahit sobrang sakit, ikaw pa rin ang hinahanap ng puso.

habang nanunuod ako ng Cinderella's Sister, di ko maiwasang maiyak sa mga eksena...
oo...nakakarelate ako. Hindi naman masyado pero nakakaiyak kasi talaga. pakiramdam ko masakit talaga kung sa akin mangyayari un.

Halimbawa na lang kung sasabihin sayo ng taong mahal mo na...
"Alam kong mahal mo ako. Pero hindi ko matatanggap ang pagmamahal mo."

at kung tatanungin mo kung dahil ba un sa kaibigan o kapatid mo, at sabihin nyang... "hindi to dahil sa kanya"

at kung magulat ka, dahil alam mong sya ang mahal ng taong mahal mo...sunod mong tanung ay... "so ibig sabihin ba nito tatangihan mo rin sya?"

ang pinakamasakit na sabihin nya ay... "Hindi.... dahil ako ang tinanggihan nya."


sobrang sakit nun sa parehong side...pero mas masakit un dun sa babaeng nagmamahal sa lalaking un na may mahal ng iba.Dahil kung iisipin, kung di sya tinanggihan nung babae, ibig sabihin magiging sila. Pano naman ung babaeng umaasa dun sa lalaki diba? :(




sabi nga nung babae dun sa lalaking nakasakit ng damdamin nya ilang araw lang ang nakalipas...

"Huwag mo akong kausapin ng ganyan. Na para bang ang bait mo sakin. Maguguluhan lang ako kung tratratuhin mo ako ng maayos. Matapos mo akong itulak sa bangin at hayaan akong mahulog at masaktan."

Tuesday, March 8, 2011

adam ulit... :)

kanikanina lang.. :) :">


sa classroom...

adam: REYNA! tara alis na tayo!

lester: anu? Reyna? ginagaya mo si rachel ah!

ako: ha? anu??bakit? anu sabi?? narinig ko pangalan ko.

lester: kasi si adam tinawag akong reyna..eh ikaw lang tumatawag sakin nun eh..

ako: ay...gaya gaya!tsk..anu ba yan..

(biglang napasmile si adam. )

lester: bakit anu mo ba yan?asawa mo?!?!

adam: (napangiti...) malapit na... :)


--

shit!:)) >

kinikilig?!?!landi!?:))

panu ba naman kasi...si ADAM!:)))

last time..nagawa kami ng thesis...

ako: anu sa tagalog ung single?

adam: single? diba in a relationship ka? lagay mo in a relationship with em.

ako: ha?? ilalagay ko kasi in a relationship with adam eh. :">

(sabay tawa mga nakarinig)

adam: (napangiti...) chel naman eh! sabi ko diba secret lang!?

ako: shit!!oonga pala!sorry!shet!

=)))



Saturday, March 5, 2011

oh my gosh!:))

I never knew reminiscing is fun... :))

I just did notice that i still do have this "blogger" :))

and i really can't believe that i posted things like that... :))

"nakakahiya pero nakakatawa".

true...i know i'm crazy but i didn't know how crazy i was in loving a guy like him.. :))

"buti na lang tapos na.buti na lang wala na"

=)) yeah..really funny...

i really can't believe i wrote that stuffs. :))